Slobodnozidarski Viteški Red Crvenog Križa Cara Konstantina (The Order of the Red Cross of Constantine) je ustanovljen 1780. u Engleskoj (Charles Shirreff), reorganiziran 1804. (Walter Rodwell Wright) ali je čvrsto zaživio tek nakon ustanovljavanja Velike Imperijalne Konklave i ustoličenja William Henry Wrighta 1865. godine. Od tada ovaj viteški red se širi, najprije Ujedinjenim kraljevstvom da bi danas postao jedan od pridruženih tijela York Rite i često smatran njegovim najvišim stupnjem! Članstvo u ovom Redu se stječe samo na poziv i uz jamstvo dva viteza te jednoglasnim izborom svih članova konklave uz uvjet da je kandidat zaslužni i posvećeni zidar kraljevskog luka i da vjeruje u Sveto Trojstvo!
Viteški red Crvenog Križa Cara Konstantina ima tri stupnja odnosno daje slijedeće naslove inicijacijske skale:
1. Vitez (Knight Companion): temeljen na legendi o Konstantinu Velikom odnosno preobraćenju poganina u kršćana kojom kandidat postaje vitez Rima (Knight of Rome) prigrljujući Kršćanstvo;
- Vitez Crvenog Križa Cara Konstantina: ovaj se stupanj odnosi na dobro znanu priču rimskog imperatora Konstantina Velikog koji se čudesno preobratio na Kršćanstvo. Govori o njegovoj božanskoj viziji uoči bitke protiv imperatora Maxentiusa, o uvođenju novog barjaka te o pobjedi njegovih malobrojnijih trupa pod novim stijegom. Ritual ovog stupnja spominje intrigantnu povezanost rimskih kolegija (po mnogima prethodnice Komacina koje su pak, po mnogima, prethodnice samih slobodnih zidara) i ove najstarije institucije Kršćanskog viteštva. Svi redovni radovi odvijaju se u konklavama ovog Reda dok se u svetištima i komandama samo dodjeljuju stupnjevi pridruženih tijela;
- Vitez Svetog Groba: prema tradiciji, ovaj stupanj je osnovan nakon što je Sv. Helena otkrila mjesto istinskog Križa odnosno Isusova groba. Odnosi se na tri dana protekla između pribijanja na križ i uskrsnuća a osnovala ga je sama Helena, Konstantinova majka, i simbolički predstavlja bdijenje i čuvanje svetog groba uz obvezu izvađanja sedam čina milosrđa;
- Vitez Sv. Ivana Evanđelista: je drugi od dva pridružena tijela koji se uvijek dodjeljuju istodobno te ih, u osnovi, mnogi smatraju jedinstvenim stupnjem. Utemeljen je na priči o čudesnom otkriću među ruševinama hrama u Jeruzalemu i posljedičnom osnivanju Reda. Interpretacija ove legende je vrlo interesantna i instruktivna i objašnjava ritualna zbivanja i ceremonije Ivanovih loža te Kraljevskog luka na čisto kršćanski način.
2. Svećenik (Priest Mason): je priča o opatu Euzebiju odnosno simboličkom svećeništvu i zaređenju. Vitez koji dobije ovaj stupanj postaje svećenik i može biti izabran za Njegovu Eminenciju Potkralja (Eminent Viceroy), uz uvjet da je član pridruženog Reda Svetog Groba i Reda svetog Ivana Evanđeliste;
3. Princ (Prince Mason): odnosno Najmoćniji Suveren (Most Puissant Sovereign) predstavlja kralja Konstantina Velikog, suverena i princa Istoka i Zapada. Za naslov princa koji zaključuje Red Crvenog Križa Cara Konstantina treba biti Potkralj barem jednu godinu.
